Vignonet is een stad gelegen aan de rand van een lus van de rivier de Dordogne, die deel uitmaakt van de Coteaux van het kanton Dordogne en deel uitmaakt van 8 steden van de jurisdictie van Saint-Emilion en site die op de werelderfgoedlijst van UNESCO staat. Het heeft een oppervlakte van 415 hectare en ligt op 7 km van Saint-Emilion en 12 km van Libourne. Het stadje telt nu 495 inwoners, die Vinitais en Vinitaises worden genoemd.

EEN BEETJE GESCHIEDENIS

Vignonet heeft altijd een overheersende wijnbusiness gehad en draagt bij tot de reputatie van de vermaarde wijn van Saint-Emilion.

EEN WATERRIJK NATUURLIJK ERFGOED

In het zuiden grenst Vignonet aan de rivier de Dordogne en wordt doorkruist door ongeveer 2 km van de Langrane-kreek.

WIJNGAARDEN

Vignonet is een wijnproducerende gemeente van Saint-Emilion. Een derde van de wijngaarden van Saint-Emilion ligt in de vlakte van de Dordogne.

Meer informatie over de wijngaarden van Saint-Emilion vind je hier.

BEZIENSWAARDIGHEDEN

Ten minste sinds het begin van de 17e eeuw ligt de haven van Vignonet in La Cale aan de buitenkant van de lagere vallei van de Dordogne. Onder de goederen die er werden geladen of gelost waren blokken kalksteen. In januari 1620 werd er steen uit Saint-Émilion geladen voor de bouw van Hotel Pichon in de Cours de l'Intendance in Bordeaux. In 1929 werden in de haven aanpassingswerken uitgevoerd om het lossen van goederen op de stoep van La Cale te vergemakkelijken. De haven van Vignonet wordt een plek om het uitzonderlijke panoramische uitzicht te ontdekken op de halve cirkel die door de rivier in dit landschap wordt afgebakend.

De kerk Saint-Brice werd gebouwd in de 12e eeuw. Het is een gebouw met een zuivere architectuur. De ingang wordt voorafgegaan door een portiek, een zogenaamd deken "ballet" ooit gebruikelijk in zuidwestelijke kerken in Frankrijk. De gevel bestaat uit een klokkentoren. Tegenwoordig zijn er verschillende elementen van de Romaanse kerk: een deel van de ruitvormige boog, drie boogramen, pilasters en steunberen voor een boogdeur met drie bogen die op de pijlers hangen. In 1854 werden het schip en het heiligdom overwelfd met bakstenen en pleisterwerk. Net als het schip van de kerk van Saint-Terre, zijn het heiligdom en het gewelf versierd met geschilderde fresco's.. De kerk herbergt een altaarstuk uit de 17e eeuw dat bedoeld is om de Maagd Maria te verheerlijken. Aan weerszijden van het altaar staan vier zuilen van imitatiemarmer met voluutvormige kapitelen. Het is ook versierd met goud. In het midden, in de nis, staat de Maagd Maria.

De industriële distilleerderij, gestart in 1940 door een kleinschalige likeurproducent, M. Vidal. Druivendraf en wijnmoer worden hier behandeld. Deze distilleerderij langs de weg wordt gekenmerkt door zijn bakstenen muren. Op de zijmuur staan roestvrijstalen vaten.